زمان عمق نمی دهد به هیچ رابطه ای.گولت می زند که حفظ کنی و یاد نگیری.حفظ کردنی که خودش بعدن فراموشت کند.کار زمان معمولی کردن است.روزها را نشمار.پای عدد ها را از رابطه ببر.
یک روز روی پنجه پاهایت بلند شو.شاید روز بعد،هفته ی بعد،یکسال بعد یا شاید در زندگی بعدی ات بتوانی در هوا معلق بمانی.
سلام نادیا جان. منم واقعا خوشم اومد از وبلاگت. مطالبت اخر مفهومه.... دست گلت درد نکنه. بووووس
سلام ممنونم که اومدین متن آپت عالی بود
اذیت شدم با این پستت
از زمانو معمولی شدن متنفرم...
مواظب خودت باش عزیزم
از وبت خوشم اومد به من نیز سر بزن منتظرم
شلام شلام دختر تنهای بی خواهر و ای مهربانی که باید تنها باشی خوفی؟
ت.لد امام رضا مبارک
من هنوز قالی باف حرفه ای نشدم
اما این را بدون جیگرم تو و خانوادت همیشه تو قلب و اعتقادات من مقدس اند به مولا
بای
باید بیرون از زمان زندگی کرد .انقدرم به زمان گیر سه پیچ نداد !بله ننه جان!اینطوریاس!
کوجایی دختر؟(یعنی به یادتیم همینجوری!)
!!!!!!!
چه بلایی سر وبلاگت آوردی؟
پاسخ: بلای ناگهانی!