من دختر حوا

پیچیده شده در حریر بهترین لحظه ها و غرق شده در مرداب بدترین رنجها

اولین بار کتابم را برای حقوق مادرم(حوا)نوشتم که زیر بار تهمت تمامی برادران ناتنی ام (پسران قابیل)دفن شده بود.

آنان در دادگاه ذهن های حریص منجمدشان جرم مادرم را این گونه خوهندند:

1. ضعیف:چون بعد از آدم خلق شد.
2. بازیچه ی مردان:چون خداوند حوا رابرای رهایی ادم از تنهایی آفرید.
3. نادان:چون اولین بار او گول ابلیس را خورد.
4. شوم:چون باعث خوردن میوه ی ممنوعه شد.

و ما دختران حوا نیزبه وارث بودن متهم شدیم وحکم ما زنده به گور شدنمان طی هزاران قرن بود.

در تمامی این سالها از ما نه تصویر ماند نه خاطره ماند نه کتاب ماند و حتی نه صدا(تنها صدای مردهاست که می ماند)تنها یادگاری ما سکوت بود.چون طبق قانون تصویر قدغن یاد گرفتن قدغن خندیدن قدغن صدا قدغن.

تنها سیاه پوشیده ای ساکت پشت صد ها پرده؛به امضای هیئت داوران رسید(برادران ناتنی).

وحالا بعد از قیام هزاران ساله ی ما بعد از تلاش های بی وقفه ی حریص گونه مان خواهران نا تنی ام(دختران قابیل)برابری و آزادی و حیا را به تباهی فروختند.و ما شرمگینانه به نظاره ایم!!!